Thinner…

De vriendinnen zitten gezellig thuis:schoonmoeder en B. zitten knus samen met hun man en de andere twee uit straat liggen volgens mij uitgeteld op hun futon.Punt is,alle nabije vriendinnen zijn in het knusse gezelschap van hun lief.Ik zit sinds lange tijd een avond alleen thuis,zo realiseer ik mij ineens.Ik heb zo geen lief…zonet heb ik het doosje doopsuiker van de pasgeboren zoon van P. opengefrunnikt en dan weer ongehavend teruggegeven.Vreemde gewaarwording,een onmiskenbare afwisseling van uiteenlopende emoties.Natuurlijk was ik er sinds vorige week van op de hoogte dat het kind geboren was en ik had wel zo van die dingen gehoord.Zo van die dingen die hij halstarrig bleef ontkennen en ontkrachten.Veel overredingskracht had hij niet echt nodig want hij ging snel genoeg uit de kleren en dat verzette mijn gedachten wel weer…tot zo de volgende dag wanneer de post-orgastische roes weggetrokken was.Vandaar dat ik meestal gewoon pissig liep op hem.Ook was ik bij momenten vrij pissig op mezelf om verschillende redenen,after all zou ik beter moeten weten en ik dacht altijd van mezelf dat ik overweldigend bevredigende sex best kon loskoppelen van liefde.Was het liefde?Nah nee,ik was er gewoon stapelgek op en hij maakte me nog gekker.Toch had ik die bypass niet gedaan was hij er niet geweest om die kinderwens van mij in alle vurigheid aan te wakkeren,want ze was door kalende ex en zijn capriolen gaan liggen.De bypass heeft dit gelijk wel wat getemperd,dat wel maar ik blijf er nog steeds zeker van dat er binnen niet zo heel lang een klein mensje zal rondtrippelen die onmiskenbaar van mij is,met alle gevolgen vandien misschien maar toch uit de grond van mijn hart…but nevertheless not very soon.Het blijft voorlopig nog vrijwel elke dag een blij terugzien met mezelf,maar dan toch wel al een paar jaar geleden nu.In mijn eigen perspectief verjong ik dus maar in werkelijkheid ben ik ouder en niet echt bijster veel wijzer.
Hoewel ik deze avond een dumping van formaat gedaan heb op gewoon een stukje bicky burger en wat frieten (wel alles gedoopt in royaal veel saus en zo van die gebakken ajuintjes :p),ben ik over het algemeen vrij tevreden over wat ik nog mag en kan eten.Maar de maag zegt geregeld es van “don’t push it” en het lichaam geeft me dan zo een miserabel half uur,waarin ik lig te lijden en bij voorkeur daarna slaap wegens verdomde vermoeiend.Natuurlijk word ik niet geacht die dingen te eten maar ik wou het toch proberen en het smaakte zo maar achteraf bekeken echt wel het afzien niet waard.Goeie zaak dus,zo een bypass maar bij momenten toch wel frusterend.En niet alleen het eten maar ook bijvoorbeeld de kopzorgen bij het veloverschot en dan weer een operatie met mogelijke consequenties.Met sporten en smeren kom je ergens maar hoe dan ook ga ik moeten leren leven met hangende delen.Kleren kopen daarentegen lijkt me dan wel weer fijn,hoewel ik shoppen altijd wel leuk vond,zo in ’t stad en dan terwijl iets gaan eten,waardoor ik op het einde van de dag een pak geld kwijt was maar dat ik me niet echt veel vragen stelde bij het feit dat ik meestal wel het merendeel van mijn centen aan eten besteed had.Ik merk het in alles wat ik doe,eten blijft belangrijk maar mijn lichaam dwingt me om gezond te blijven en echt wel in kleine mate.Gelukkig zijn er dingen die gezond te combineren zijn en meestal klaargemaakt met en door de vriendinnen.Dus gun ik ze hun eetbuien van bicky burgers en frieten,ik zal de volgende keer wel garnaaltjes en dressing op mijn slaatje kieperen en af en toe es een frietje wegsnaaien.
Alles komt in orde en het wordt lente,reboundman komt binnenkort een weekendje logeren trouwens.Zijn kwaadheid was snel getemperd,ik had geen last van grudges maar ik had daar geen reden toe…volgende maand wil ik aan de slag,dus wordt het uitkijken en goed voor mezelf zorgen en geregeld ook es voor mij laten zorgen.I want to feel fabulous en look stunning in my new working outfits!